UMUDUN BEKÇİLERİ

Yurt Gezilerinden biliyoruz.

Her gezimizden dönüşte, o gezinin bir “gün görmez çivisini” arıyoruz.

Artık böyle insan mı kaldı, derken Anadolu’nun kuş uçmaz kervan geçmez yerlerinde, kendi hallerinde, hiç kimseden, hiçbir şey beklemeden karşımıza çıkıveren insanlar bize umut oluyorlar. 

Biliyoruz bu insanları az çok ve aslında Yurt Gezilerimizde onları da görmeye gidiyoruz.

Onları görerek umudumuzu neden yitirmememiz gerektiğine inanıyoruz.

Üç güzel insandan söz edelim istedik.

Bu üç güzel insan da çoğumuzun hiç bilmediği, bilip de hiç gitmediği arkeolojik ören yerlerinin  bekçileridir.

Onlar aslında umudun, umudumuzun bekçileri oluyor, gün yüzüne çıkmamış  umudun.

AIGAI ÖREN YERİ – AHMET ALTINAY

Herkes Bergama’yı – Pergamon’u  bilir, ama henüz  sırlarını  açığa  vermemiş  ve yanı başında  sayılan , Helen yayılmasına tek başlarına direnmiş bir AIGAI Antik  Kentini  bilmez.

AIGAI’yi bilmek yetmez aslında.

Orayı bilmek için belki de önce, ören yeri bekçisi AHMET ALTINAY Amca’yı tanıyıp, bilmek gerekir.

Kendi maaşını AIGAI tanıtımı için bağışlayacak kadar cömert olan, tek başına varlığı ile koca bir antik kentin el değmeden ve talan edilmeden bugünlere gelmesinde görülmez bir emeği olan AHMET ALTNAY Amca.

Geçen sene Aralık ayında gidip gördük.

Yeter İLHAN kardeşimiz gezi raporunda AHMET ALTINAY Amca ile ilgili bölüm her şeyi özetliyor.

(…)

Şefimiz hepimiz toplanmışken bu gezimizin “gün görmez çivisi” olan Ahmet Altınay Amcaya teşekkürlerimizi sunmak için sözü alıyor ve Şükrü Tül tarafından yazılan 1995 basımı olan “AİGAİ Aiolis’te Bir Dağ Kent” adlı kitabın sunuş kısmını okuyor.

Okurken Ahmet Altınay ismini şef telaffuz ettiğinde Ahmet Altınay Amcanın gözleri yaşarıyor. Kim bilebilir ki zamanda ne yolculuklar yaptı o anda Aigai Öreni Bekçisi Ahmet Altınay. Şef de duygulandı, sesinin rengi değişti. Dinleyenler, suskunlaştılar, başlar öne eğildi. Tekrar baştan aldı sunuşu Şef. Şefin de dediği gibi Bakırçay Ovası’ nı sulayacak kadar gözlerinden damlalarca yaşlar döküldü. Son damla da geldi o yanakta durdu ve akmadı daha aşağılara. Bir damla yaş bile çok kıymetliydi buralarda.

Aigai Öreni Bekçisi Ahmet Altınay Amca anlattı o zamanı. Dedi ki, Almanlar hazırlamışlar Aigai ile ilgili kitap. Biz neden yapmıyoruz, diye sormuş kazıyı yapanlara. Onlar da her zamanki o bildik cümleyi sarf edip finansman sorunundan dolayı yapamadıklarını belirtmişler. Bu koca yürekli adam da “gün görmez çivimiz” Aigai Ören Yeri Bekçisi Ahmet Altınay da maaşını teklif etmiş. Onlar da duygulanmış olacaklar ki bu kitabı basıp sunuşa da eklemişler.

ÇATAL HÖYÜK – SADRETTİN DURAL

Çatal Höyük   1960’ların başında efsane James MELLAART tarafından ilk defa kazılmaya başlandığında, daha ilk buluntular bile dünyayı şaşkına çevirmişti.

Çatal Höyük sırlarını korumaya devam ediyor hala.

Ama, orada , Çatal Höyük ören yerinde bir güzel insan var ki, ören yeri  bekçisi SADRETTİN DURAL , sanki sekiz bin yıldır orada yaşıyor ve sekiz bin yıldır orada yaşayıp göçüp  gitmiş insanları, anıları, ana tanrıçaları, leoparları bekliyor.

SADRETTİN DURAL sadece ören yeri bekçiliği yapmakla  kalmıyor, “burnunu başka işlere de sokuyor” ve oturup “PROTECTING ÇATAL HÖYÜK – Çatal  Höyük Bekçisi” diye  bir kitap  yazıyor.

Bu kitap ABD’ de, California’da Binghamton Üniversitesi  Antropoloji Bölümü’nde yardımcı ders kitabı olarak okutuluyor.

24 – 25 Şubat tarihlerinde yapacağımız Neolitikten – Hititlere Anadolu Uygarlıkları Yurt Gezimizde  24  Şubat , Cumartesi  sabahı Çatal Höyük’ te olacağız , SADRETTİN DURAL  ile  temas kurduk,  bizi o sabah   bekliyor olacak.

Onunla sohbet edeceğiz. 

ÇAVUŞTEPE URARTU KALESİ – MEHMET KUŞMAN

Orada çok uzakta Van’ın Gürpınar İlçesi’nde efsane kraliçe Semiramis’in ülkesi Urartulardan kalma Çavuştepe Kalesi var.

Kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde duruyor kale.

Oraya, o kaleye tam 55 yıldır her türlü hava ve yol şartlarına rağmen, kimi zaman yürüyerek giden, elektriği ve suyu, tuvaleti olmayan kalede ören yerini bekleyen bir ören yeri bekçisi var.

Adı, MEHMET KUŞMAN

MEHMET KUŞMAN, bugün dünyada Urartu Dilini okuyup yazabilen ve sadece 38 kişiden birisi.

MEHMET KUŞMAN ilk okul mezunu ve ören yeri bekçisi.

Tam 44 yılını resmi  olarak,  11  yılını ise  gönüllü  olarak kale bekçiliğine ve  Urartu  Diline veren MEHMET KUŞMAN 2017  Eylül ayında 77  yaşında  ören yeri  bekçiliğini bıraktı.

Yoruldu.

MEHMET KUŞMAN’ın tek isteği,  Urartu  dilinin Asur,  Sümer, Hitit  dilleri  gibi,  akademik seviyede  üniversitelerde okutulmasıdır.

***//***

Onlar,

AIGAI ‘ de –                       AHMET ALTINAY

ÇATAL HÖYÜK ‘ te –        SADRETTİN DURAL

ÇAVUŞ TEPE ‘ de –          MEHMET KUŞMAN

sadece sıradan birer  ören yeri  bekçisi  değiller.

Onlar, yaşadıkları yerin farkında olan, “oraların ruhunu “hisseden, yaşadıkları yerlerde kendilerinden önce yaşayanlara adeta bir vefa borcu ödeyen güzel insanlar.

“Tükendi artık”,  derken, onlar aslında  umudun asla  tükenmeyeceğini  gösteren güzel insanlar.

Onlar, sadece ören yeri bekçileri değil, onlar yaşamımızın temel kaynağı olan

UMUDUN BEKÇİLERİ.

Umudu da paylaşın.

Türküler söyleyin birlikte.

Umudunuz hiç tükenmesin, en umutsuz olduğunuz zaman, gidin bir yere, bir canlıya, güzel bir varlığa, bir yüce sevdaya gönüllü bekçilik yapın.

Bekçilikten murat, korumaktır, koruyun onları.

Muhabbetle,

Aşk illa ki

Recep Babayiğit, 12.01.2018